Siedlec, to wieś leżąca w południowo-zachodniej części województwa łódzkiego, przy drodze wiodącej z Łęczycy do Kłodawy.

W samy centrum pomiędzy Kościołem, budynkiem po organistówce a Szkołą Podstawową znajduje się budynek w który mieści się Gminna Biblioteka Publiczna.

Pierwsze wzmianki o istnieniu i organizacji biblioteki pochodzą z roku 1954 w którym powstała Gromadzka Rada Narodowa i to ona powołała Gromadzką Bibliotekę Publiczną w Siedlcu. Na przełomie lat biblioteka zmieniała nazwy, ostatecznie została biblioteką Gminy Łęczyca.

Na terenie Gminy Łęczyca funkcjonuje jedna Gminna Biblioteka Publiczna, która swoją siedzibę ma w Siedlcu. Powstała na mocy Uchwały nr XVIII/100/2000 Rady Gminy w Łęczycy z dnia 29 marca 2000 roku w sprawie zorganizowania Gminnej Biblioteki Publicznej. GBP w Siedlcu rozpoczęła swoją działalność 3 lipca 2001 r., a od 1 kwietnia 2014 r. Gminna Biblioteka Publiczna w Siedlcu jest samorządową instytucją kultury -

uchwała NR XXXVI/231/2014 Rady Gminy w Łęczycy z dnia 28 stycznia 2014 r. Gminna Biblioteka Publiczna w Siedlcu działa na podstawie:

1. ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach (Dz. U. z 2012 r. poz. 642 ze zm.),

2. ustawy z dnia 25 października 1991r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2012 r.poz.406 ze zm.),

3. ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594 ze zm.),

4. statutu.

            Decyzją Rady Gminy Łęczyca  z dnia 17 czerwca 2024, Biblioteka zmieniła nazwę na Biblioteka Publiczna Gminy Łęczyca i jej siedzibą jest obecnie Topola Królewska.

Biblioteka przeznaczona jest dla mieszkańców Gminy. Zapewnia obsługę biblioteczną mieszkańcom na terenie działania biblioteki. Służy zaspakajaniu i rozwijaniu potrzeb czytelniczych, oświatowych, kulturalnych, informacyjnych, naukowych. Uczestniczy w upowszechnianiu wiedzy i kultury. Korzystają z niej zarówno uczniowie, jak i dorośli czytelnicy, którzy systematycznie odwiedzają bibliotekę rozwijając pasje oraz zainteresowania czytelnicze – preferując czytanie literatury, jako sposób spędzania wolnego czasu.